آیا عُمر ، دخترش را زنده بگور کرده
🔘عمر می گوید نمی دانم به قساوتِ و بی رحمیِ خود ، گریه کنم و یا به حماقتم بخندم ...
🔘قرآن کریم در آیات 8 و 9 سوره ی تکویر می فرماید :
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ * در قیامت از آنها در مورد دختران زنده بگور ، سئوال خواهد شد .
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ * به كدامين گناه ، كشته شدند ؟
🔘اکنون،شرح ماجرا را از زبانِ عُمر ، آنهم به استناد منابع معتبر اهل سنت ( همراه با اسکن صفحات مورد استناد ) در نوشتار زیر مطالعه کنید .
شنقیطی که از علمای اهل سنت است در کتاب "اضواء البیان" در این باره می نویسد :
از عُمَر نَقل شده است : دو خاطره از دورانِ جاهلیت دارم که یکى از آنها مرا گریه و دیگرى به خنده می اندازد :
اما آن خاطرهاى که مرا به گریه درمىآورد این است که :
من رفتم تا دختر خودم را زنده به گور کنم، من براى او گودال مىکندم ⛏🗨، ولى او خاکها را از لباس و صورتم پاک می کرد، در حالى که نمىدانست من چه قصدى براى او دارم
، وقتى این خاطره را به یاد مىآورم گریه مىکنم.
اما خاطره ی دوم آنکه :
من خدایی از خرما مىساختم (اشاره به بت پرستی) و شبها آن را بالاى سَرِ خود مىگذاشتم تا از من محافظت کند، وقتى صبح مىشد و گرسنه مىشدم ، آن ( بُتِ خرمائی ) را مىخوردم ، هرگاه این خاطره را به یاد مىآورم، به خودم مىخندم .
📚( کتاب اضواء البیان فی ایضاح القرآن بالقرآن.ج9 ص63.ط دار عالم الفوائد )
🔘هیثمی در مورد سند روایت می نویسد :
👈( این موضوع را بَزّار و طبرانی نیز هر دو نَقل کرده اند که رجالِ حدیثِ بَزّار ، همگی رجالِ صحیح بخاری می باشند ،غیر از حسین بن مهدی ایلی که او نیز مردی ثِقه و مورد اعتماد است . )
📚( مجمع الزوائد و منبع الفوائد.ج7 ص204.ط دار الکتب العلمیة )
🔘موضوع فوق به عبارات مختلف در منابع معتبر اهل سنت از زبان خود عُمر ، نقل شده است از جمله :
📚(( المجموع شرح المهذب.ج19 ص187.ط المکتبة السلفیة - الحاوی الکبیر.ج13 ص67.ط دار الکتب العلمیة - مجمع الزوائد و منبع الفوائد.ج7 ص204.ط دار الکتب العلمیة - لمعجم الکبیر.ج18 ص337.ط مکتبة ابن تیمیة - البحر الزخار المعروف بمسند البزار.ج1 ص355.ط موسسة علوم القرآن)) .
🔘برای مشاهده اسناد ، ( اینجا ) ، ( اینجا ) ، ( اینجا ) ، ( اینجا ) ، ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید .
✔️یکی از شرایط احراز مقام امامت و خلافت از نظر شیعه ، برخورداری از مقام عصمت می باشد فلذا کسانی که یا سابقه گناه دارند و یا احتمال خطا و لغزش آنها در آینده متصور باشد ، هرگز شایستگی مقام مزبور را نخواهند داشت .
🔘دکتر پاریزی ، این واقعه ی دردناک که مادرِ تاریخ را به اندوهِ ابدی واداشته ، اینچنین در قالبِ شعر ، روایت کرده :
اعرابی ای ، خدای به او داد دختری
او دُخت را به سُنّتِ خود ، نَنگ می شمرد
روزی به خشم رفت و ز وسواسِ عار و ننگ
حُکمِ خِرَد به دستِ رُسوم و سُنَن سپرد
بگرفت دستِ کودکِ معصوم و بی خبر
تا زنده اش به خاک کند ، سوی دشت بُرد
او گرمِ گور کندن و از چهره ی پدر
طفلک به دستِ کوچکِ خود خاک می سترد
********
🔘برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی ( حکیم )