پیام شیعه | Shia

ابراهیم جوینی شافعی ،محدّثِ بزرگِ اهل سنت ، از قولِ پیامبر (ص) دو روایتِ صحیح و بسیار شنیدنی در ارتباط با امام زمان (عج) نَقل کرده  :
ابن عباس از پیامبر (ص) روایت نموده که ایشان فرمودند :

👈همانا علی بن ابی طالب (ع) امامِ اُمَّتِ من و خلیفه‌ی من بر اُمَّتم پس از من می‌باشد ؛ و از فرزندانِ اوست آن قیام کننده که همه ی خوبان ، منتظرِ اویند.
او همان کسی است خداوند به وسیله‌ی او زمین را از عدل و داد پُرمی‌کند ، پس از آنکه ظلم و جور آن را فرا گرفته باشد .

سوگند به آنکه مرا به حق بشارت دهنده و بیم دهنده قرار داد، آن‌ها که در زمانِ غیبتِ او ،بر اعتقادِ به او ثابت قدم می‌مانند از گوگرد سرخ (اکسیر) کمیاب‌تر و ارزشمندتر هستند .
آنگاه جابر بن عبد الله انصاری برخاست و پیش آمد و گفت :

 ای پیامبرِ خدا ، آیا قائمی که از فرزندانِ شماست ، غیبت دارد ؟
حضرت فرمودند : به خدا چنین است ، تا در آن غیبت ، مومنان شناخته شده و کافران نابود شوند

ای جابر ، غیبتِ ( امام زمان عج) از اُمورِ الهی و سِرِّی از اسرارِ ربوبی و پنهانِ از بندگان است ؛

👈 مبادا در آن شک کنی که شک در اَمرِ خداوندِ مُتعال ، کُفر است.

 جابر از پیامبر (ص) روایت کرده که ایشان فرمود :

مهدی (عج) از فرزندانِ من است ، اسم و کُنیه ی او ، همانند اسم و کُنیه ی من و خُلقاً و خَلقاً شبیه ترینِ مردمان به من می باشد ،
او را غیبتی است که در آن ایام ، مردمان دچارِ تحیُّر و گمراهی خواهند شد ،
آنگاه همانند (شهابِ ثاقب ) ستاره ای درخشان ، ظهور کرده و زمین را پُر از عدل و داد خواهد کرد .

📚(( کتاب فَرائدُ السِّمْطَیْن، تالیف جوینی، ج ۲، ص 335-336))

تبصره :

🔘از جمله مشترکاتِ شیعه و اهلِ سنت ، اعتقاد به وجودِ امام زمان (عج) می باشد و هر دو گروه ، احادیثِ مربوط به مهدی موعود (عج) را مُتواتر می دانند .

🔘شمس الدین ذهبی ، بزرگترین محدث و رجال شناس مشهور اهل سنت ، در مقامِ تجلیلِ از جوینی ، ایشان را اینگونه توصیف نموده :

👈 الامام المحدث ، الإمام الکبیر ، الإمام الزاهد ، الاوحد ، الاکمل ، فخر الاسلام ، شدید الاعتناء بالروایه وتحصیل الاجزاء ...

📚(تذکرة الحفاظ  ،ج ۴ ، ص ۱۵۰۵، ۱۵۰۶ ، رقم24 )

🔘عده ای از وهابیون در انتسابِ کتابِ ( فَرائدُ السِّمْطَیْن ) به جوینی ، مَذبوحانه تشکیک نموده اند حال آنکه بزرگان اهل سنت ، به صحتِ انتساب کتاب مزبور به جوینی ، تصریح نموده اند ، از جمله :

عمر رضا کحاله در کتاب معجم المؤلفین ( ص 59 ردیف 444)
اسماعیل پاشا ابن محمد امین ، در کتاب إیضاح المکنون
خیر الدین زرکلی در کتابِ الأعلام

**********

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

محَمَّد كُرْد عَلی ( رئیس مجمع علمی عربی دمشق ، محقّقِ معاصر و دانشمندِ اهلِ سنت ) می گوید :

🔘منشاءِ پیدایشِ شیعه ، از عهدِ رسولِ خدا (ص) بوده و در حیاتِ ایشان ، همواره عده ی زیادی از بزرگانِ اصحاب به نامِ ( شیعه ) ، شهرت داشته اند :

 مانند : سلمان فارسی ، ابوذر غفاری ، عمّارِ یاسر ، حذیفه ، خُزَيْمَةَ بْنِ ثَابِت ، ابی ایوب انصاری ، خالدبن سعید ، قیس بن سعد و تعداد کثیری دیگر از صَحابه که اسامی آنها به تفصیل در کتاب ( الدرجات الرفیعه ، تالیف ابن معصوم ) مذکور است .

🔘یکی از معروف ترین صحابه ،که به مُوالاتِ علی (ع) شهرت دارد ، أَبِي سَعيدِ خُدْری است که همواره می گفت :

⚡️مسلمانان به انجامِ پنج واجب ، مأمور شدند ، امّا آنها به چهار واجب ، عمل کرده و متأسفانه پنجمین و مهمترین واجب را فراموش کردند ⁉️

از أبی سعید سئوال شد ، آن چهار واجبی که مردم به آن عمل کردند کدامند ❓

ایشان پاسخ داد : نماز ، زکات و حج و روزه ی ماه رمضان .

⚡️از وی پرسیدند : پس آن پنجمین واجب که مهمترین آنها بوده و مردمان آنرا ترک نموده اند ، کدام است ❓

أبِي سَعيدِ خُدْری پاسخ داد :

👈(وِلَايَةُ عَلِىِّ بْنِ أَبِيطَالِبٍ )👉

آن ولایتِ علی بن ابی طالب (ع) می باشد .

⚡️از أبی سعید پرسیدند : آیا ولایتِ علی (ع) هم ، مانند آن چهار عملِ مذکور ، واجب است ⁉️

ایشان پاسخ داد :  نَعَمْ هِيَ مَفْرُوضَةٌ مَعَهُنَّ

👈آری ، ولایت علی (ع) نیز مانند نماز ، زکات و حج و روزه ، واجب است .

📚((خُطَطِ الشَّام ، تألیف مُحمّدِ کُرد علی ، ج 6 ص 251 ))

✅ابن مَرْدَوَیْه ( عالم بزرگ اهل سنت ) نیز سخن أبِي سَعيدِ خُدْری را از قول ( أبی هارونِ عبدی ) نَقل کرده که راوی ( یعنی أبو هارون عبدی) تصریح می کند :

کنت اری رای الخوارج لا رای لی غیره، حتی جلست الی ابی سعید الخدری فسمعته یقول ...

👈یعنی : من با تعصب زیاد ، به افکارِ خوارج ( سلفی ها و ناصبی ها ) معتقد بودم  تا اینکه با شنیدن سخنِ (فوق ) از أبو سَعيدِ خُدْرِی ، از اعتقاد و افکار باطل خود پشیمان شده و از آن روز به بعد به جمع یاران ، مُوالیان و شیعیان علی (ع) پیوستم . 👉

📚((کتاب "ما نَزَلَ مِنَ القُرْآنِ فی عَلیّ " تألیفِ ابن مَرْدَوَیْه ص 72 حدیث 48))

**********
با هر طپشی که در دلِ آگاه است
یک نغمه ی لا اله الا الله است

هر جا که بلند است ندای توحید
گلبانگِ محمّداً رسولُ الله است

توحید و نبوت و امامت ، هر سه
در گفتنِ یک (علی وَلِِیُّ الله) است

***********

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

( مَردِ  نَبردِ خیبر و نَنگِ اُحد کجا )

در جنگِ خیبر ، ( روز 22 ماه رجب ) ابتدا پیامبر (ص) ، ابوبکر را به برای نبرد به خیبر فرستاد ، که او شکست خوده و بازگشت

 پیامبر (ص) روز بعد ، عُمر را برای جنگ اعزام نمود ، او نیز مفتضحانه از صحنه ی نبرد گریخت ، بنحوی که ( فاصحابه جاموا یجبنونه ) مردم او را با کلمه ی ( ترسو و بُزدل ) سرزنش می کردند

پیامبر (ص) از این وضع غضبناک شده و فرمود :

🚩(فردا پرچم را به دستِ مَردى خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش ‍ را دوست دارد، او هجوم کننده است ، و هرگز فرار کننده نیست، از حمله بر نمى گردد تا خدا به دستِ او قلعه ی خیبر را فَتح کند.)

👈سرانجام علی (ع) با کُشتن مرحب و از جا کندنِ دربِ خیبر ، فتح و پیروزی را برای اسلام و مسلمین به ارمغان آورد . 

 📚(صَحیحِ مُسلِم ج9 ص304) (صَحيحِ البُخاري ، ص741 ، ح3009 ) و (( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 39 و 40))

🔘سیوطی روایت کرده است که :

عُمَر ( خلیفه ی دوم ) ، هنگام قرائت آیه 155 آل عمران که اشاره به فراریان جنگ اُحُد دارد ، گفت :

لما کَانَ یَوْم أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)

یعنی :  در جنگ اُحُد ، آن چنان از ترس پا بفرار گذاشتم که وقتی بخود آمدم ، دیدم مانند یک بُزِ ( ) از کوه بالا می روم

📚(( الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، تألیف سیوطی، ج ۴، ص81 ))

سئوالی که چهارده قرن است که تاریخ از وجدان های بیدار می پرسد این است :  

💥کدام افتخار است ⁉️

👈 کندنِ دربِ خیبر  یا  به آتش کشیدنِ دربِ خانه ی زهراء (س ) 

مرد نَبردِ خیبر و ننگِ اُحُد کجا
حیدر کجا ، فراری جنگِ اُحُد کجا

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

فرارِ ابوبکر و عُمَر در جنگِ خیبر

به مناسبت سالروزِ فتحِ خیبر ، که در تاریخ 24 ماه رجب ( سال هفتم هجری) و به دستانِ ولائی امیرالمؤمنین (ع) صورت گرفت ،بر اساس منابع معتبر اهل سنت ، به بررسی اجمالی این واقعه ی مهم می پردازیم :

- رُوِیَ أنَّهُ ( ص )،بَعَثَ أبابكر أولاً فَرَجَعَ مُنهَزِمَاً وَ بَعَثَ عُمَر فَرَجَعَ كذلِك فَغَضَبَ النَّبِیَّ ( ص ) لِذلِك فَلَمّا أصبَحَ خَرَجَ إلىَ النّاس و مَعَهُ رَأیَةً فَقالَ ( ص) )) :

🚩« لَاُعطِیَنَّ الرّأیَةَ غَداً رَجُلاً یُحِبُّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ و یُحِبُّهُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ کَرّارٌ غَیْرُ فَرّارٍ، لا یَرْجِعُ حَتّى یَفْتَحُ اللّهُ عَلَى یَدَیْهِ»🗡🚩

ترجمه : روایت شده است كه رسول خدا (ص) ، نخست ابوبكر را (در روز 22 رجب ) به طرفِ خیبر فرستاد كه او فرار كرده و برگشت ، سپس عُمَر را ( روز بعد یعنی 23 رجب ) فرستاد ، او نیز به همان سرنوشت دچار شد

  لذا پیامبر (ص) خشمگین شده و فرمود :

🚩(فردا پرچم را به دستِ مَردى خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش ‍ را دوست دارد، او هجوم کننده است ، و هرگز فرار کننده نیست، از حمله بر نمى گرددتا خدا به دستِ او قلعه را فَتح کند.)

 📚(صَحیحِ مُسلِم ج9 ص304) (صَحيحِ البُخاري ، ص741 ، ح3009 )

حاکم نیشابوری ، بزرگترین محدث اهل سنت در کتاب المستدرک ،روایاتِ مربوط به فرارِ خلیفه ی اول و دوم  در جنگ خیبر را نقل کرده و به صحیح بودن آنها تصریح نموده است .

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 39 و 40)). (( تصویر فوق 👆 ))

-احمد بن حنبل می گوید :

«کان رسول اللَّهِ یبْعَثُهُ بِالرَّایةِ جِبْرِیلُ عن یمِینِهِ وَمِیکائِیلُ عن شِمَالِهِ لاَ ینْصَرِفُ حتی یفْتَحَ له»

پیغمبر اکرم (ص) در جنگ‌ها پرچم را به دست امیرالمؤمنین علی (ع ) می‌داد و جبرئیل ، سمتِ راستِ علی (ع) و میکائیل نیز سمتِ چپِ ایشان بود و از هیچ جنگی برنمی‌گشت ، مگر با فتح و پیروزی .

📚((مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج 1، ص 199، ح 1719))

- عُمَربن خطّاب نیز در مورد رشادت و شجاعت علی (ع) و رهاوردِ آن برای اسلام ، گفته :

«لَوْلَا سَيْفُهُ لَمَا قَامَ عَمُودُ الْإِسْلَامِ» اگر شمشیر علی نبود پرچم اسلام برافراشته نمی‌شد.

📚((شرح نهج البلاغة ، ابن ابی الحدید معتزلی شافعی ج 12، ص 51 ))

- جلال الدین سیوطی از علمای بزرگ اهل سنت  در تفسیر آیه ۱۵۵ سوره آل عمران  روایت کرده است:

 عُمَر ( خلیفه ی دوم ) ، هنگام قرائت آیه مزبور که اشاره به فراریان جنگ اُحُد دارد ، گفت :

لما کَانَ یَوْم أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)

یعنی : من در جنگ اُحُد ، آن چنان از ترس پا بفرار گذاشتم که وقتی بخود آمدم ، دیدم مانند یک بُزِ ( ) از کوه بالا می روم 

📚(( الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، تألیف سیوطی، ج ۴، ص81 ))

علما و متکلمانِ اهل سنت ، مانند شیعه ، یکی از شرایطِ امامت را شجاعت می دانند ،

ولی متأسفانه در طول تاریخ ، این پرسش بی پاسخ مانده است که چگونه گروهی ، شایستگی و فضائلِ علی (ع) را نادیده گرفته و زمامِ اُمورِ خود و جامعه را به کسانی دادند که در همه ی جنگ ها ، بقولِ خودشان ، مانند بُز ( ) فرار را بر قرار ترجیح می دادند .

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

جنگِ تبوک آخرین غزوه ی رسول اکرم (ص) می باشد که در سال نهم هجری (و روز نوزدهم ماه رجب ) به وقوع پیوست ، در این غزوه پیامبر اسلام(ص) به قصد نبرد با رومیان به منطقه تبوک رهسپار شد؛ ولی سپاه اسلام پس از اقامت چند روزه در تبوک و بدون درگیری با رومیان به مدینه بازگشت.

اين غزوه را «فاضحه» نیز مى نامند زيرا نقشه های شومِ منافقین (( کودتا در مدینه و ترور پیامبر صلّ الله علیه و آله )) ، خنثی و منافقین ، مُفتضح و  رسوا گردیدند .

✅ اینک دو نکته ی مهم و عبرت انگیز ، که رهاوردِ غزوه ی تبوک می باشد و متأسفانه تاکنون مغفول مانده را به استناد منابعِ معتبرِ اهلِ سنت ، خاطر نشان می نمائیم :

حدیث منزلت ، اولین رهاوردِ غزوه ی تبوک :
 
برخی از اصحاب و به‌ویژه منافقان مدینه از حضور در سپاه سرباز زدند تا در غیابِ پیامبر(ص) در مدینه اقدام به کودتا و براندازی بساط اسلام نمایند لیکن رسول اکرم (ص) ،حضرت علی(ع) را به جانشینی خود در مدینه منصوب نمود ، منافقین که با وجود علی (ع) ، محقق نمودن نقشه ی خود را غیر ممکن دیدند ،زبان به طعنه ی ایشان گشوده و گفتند :

( کارِ علی (ع) بجائی رسیده که پیامبر (ص) او را مامور نگهداری و مراقبت از زنان و مردان سالخورده نموده )

حضرت علی (ع) از طعنه ی منافقین ، به پیامبر (ص) شکایت نمود و رسول اکرم (ص) نیز برای تسلّی خاطر او ، ضمن تأکید به ماندن ایشان در مدینه ، خطاب به آن حضرت فرمودند :

آیا برای رضایت تو همین کافی نیست که تو برای من به منزله هارون هستی برای موسی جز اینکه بعد از من پیامبری نیست .

📚(( صحیح بخاری ج 4 حدیث 3706 - صحیح مسلم ج 4 حدیث 2404)) (( تصویر فوق  ))

🔘ابن عبد البر ، يكي ديگر از استوانه‌هاي اهل سنت بعد از نقل حديث می‌نويسد :

(( و هو من أثبت الآثار وأصحها رواه عن النبي صلى الله عليه وسلم سعد بن أبي وقاص ))

حديث منزلت ، از ثابت‌ترين و صحيح‌ترين رواياتي است كه سعد بن أبي وقاص از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم نقل كرده است . حاکم نیشابوری نیز می گوید : (هذا حديث دخل في حد التواتر ) ،حدیثِ منزلت ، مُتواتر می باشد .

📚(( الاستيعاب - ابن عبد البر - ج 3 - ص 1097)) ،(( المستدرك - الحاكم النيشابوری ج 3 ص 125))

حدیثِ منزلت ، علاوه بر فضیلتِ امام علی(ع)، بر خلافت و عصمتِ ایشان نیز دلالت دارد، زیرا پیامبر(ص) در این حدیث ، به جز نبوت، همه ی فضائل و ویژگی‌ها و مناصِبِ  هارون (ع) را برای حضرتِ علی (ع) اثبات فرموده است .


 ترورِ  نافرجامِ  پیامبر (ص) :

بسیاری از مفسرین اهل‌سنت ، در تفسیر «وَهَمُّوا بِما لَمْ یَنالُوا» ( آیه 74 سوره توبه ) ،گفته‌اند : مُراد کسانی هستند که قصد داشتند در بازگشت از جنگِ تبوک ، رسولِ خدا (ص) را ترور نمایند ،

بیهقی در دلائل النبوه و سیوطی در تفسیر الدر المنثور در این باره نوشته اند :

عن عروة قال رجع رسول الله صلی الله علیه وسلم قافلا من تبوک الی المدینة حتی اذا کان ببعض الطریق مکر برسول الله صلی الله علیه وسلم ناس من اصحابه فتآمروا ان یطرحوه من عقبة فی الطریق ...

هنگامی که رسول اللَّه (ص ) با مسلمین از تبوک مراجعت می‌کرد، گروهی از اصحاب تصمیم گرفتند که در یکی از گردنه‌های بین راه با پرتاب نمودنِ سنگ و رَم دادنِ ناقه ، موجبِ سقوط ایشان به داخل درّه شوند که پیامبر(ص) از طریق وحی ، متوجه شده و به وسیله ی حذیفه و عمّار ، نقشه ی شوم منافقین را خنثی نمود .

📚((  دلائل النبوة ج۵، ص۲۵۶ و تفسیر الدر المنثور، ج۴، ص 243 و کتاب المحلى بالآثار ، ابن حزم  ج 11 ص 224 ))

به راستی این سیزده نفر از صحابه که به تصریحِ منابع معتبرِ اهل سنت ، تصمیم به ترور پیامبر (ص ) داشتند ، چه کسانی بودند ؟ و آیا با وجود چنین افرادی در بین صحابه ، باز هم می توان از عدالت همه ی اصحاب ، سخن گفت

  ***** ***** 

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )