پیام شیعه | Shia

🌺🚩(( شرحِ فرازی از دعای عرفه ی اباعبدالله الحسین ))🚩🌺

((عَمِيتْ عَينٌ لا تَراكَ علَيها رَقيبا ))

⚡️متأسفانه این فراز از دعای عرفه ، غالبا بصورتِ نادرست ، اینطور ترجمه شده که :

👈 ((خداوندا : كور باد چشمى كه تو را بر خود ناظر و نگهبان نبيند )).

✍🏼 حال آنکه این جمله ، نفرين نيست ، تا آنکه كسي در ترجمه‌ی آن بگويد:

😔🔥: (خدایا : کور باد چشمی كه تو را نبیند .)

🌹بلكه جمله‌ی اِخباری است و لذا در ترجمه‌ ی آن بايد گفت:

🕊(( خداوندا : ديده‌ای كه تو را ، هم اکنون نمی بيند ، كور است. ))😵

✅ تبصره :

عارف ، کسی است که جلوه ی معشوق را در جهانِ پیرامونی ( آفاق ) و عالَمِ درونِ خویش ، مشاهده نماید و کسی که اینچنین نیست ، از بینائی ، مَحروم و دیده ی باطنش ، کور می باشد .

🔰ومَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا (72 اسراء)

 عارف بالله ، مُدام غرقِ مشاهده ی جمالِ دلآرای معشوقِ خویش و جلوه های اوست .

💃با صد هزار جلوه برون آمدی که من
👁با صد هزار ، دیده تماشا کنم ترا

 ه  🍂****** 🍂

😍دیده را فایده آنست که دلبر بیند          
🔥ور نبیند ، چه بُوَد فایده بینایی را

🖍در روايتي از حضرت رسول (صلي الله عليه وآله و سلم) درباره احسان سؤال شد، فرمودند:

(أن تَعبُدَ اللهَ کَأنَّکَ تَرَاهُ فَإن لم تکُن تراهُ فانَّهُ يَرَاک )

یعنی :مقام ِ احسان آن است که ، به گونه اي خدا را عبادت کني که گويا او را مي بيني! که اگر تو او را نمي بيني، او تو را مي بيند.

🌻دقت بفرمائید ، پیامبر (ص) برای مقام احسان (که بالاترین مرز یقین است ) دو مقام را مشخص می فرمایند :

1- اینکه خدای را طور عبادت کنی که (( کَأنَّ یعنی گویا)) او را می بینی .

2-مرتبه ی پائین تر اینکه ، خدای را طوری عبادت کنی که (باور داشته باشی) او ترا می بیند .

🌿اما مرتبه ی بالا تر از کَأنَّ ، مرتبه ی (أَنَّ یعنی به تحقیق ) است ، این مرتبه بالا ترین مقام یقین است ، همان فرموده ی مولا امیرالمومنین که فرمود  :

((ما کُنتُ أعبُدُ رَبَّاً لَم أرَه؛ من خدايي را که نبينم عبادت نمي کنم  ))

🔸دلی کز معرفت نور و صفا دید                 

به هرچیزی رسید ، اول خدا دید 

  امیرالمومنین علی (ع) می فرماید :

🕌 ما رأیتُ شَیاً الاّ  قد رأَیتُ الله قَبلَهِ  وَ بَعدِهِ وَ مَعَه .

📝 یعنی : (هیچ چیز را ندیم ، مگر اینکه ، جلوه ی خدا را قبل از آن ، بعد از آن و با آن ، مشاهده کردم ) .

🌤در برخی نَقل ها ، تعبیرِ ( وَ فِیهِ) دارد ، یعنی : (در آئینه ی وجودی آن شیء ، خدا را مشاهده کردم ).

  زبانِ حال و مرتبه ی موسی (ع) این است که :

🌋چو رسی به طورِ سینا ، اَرِنی بگوی و مَگذر
🙏که بیارزد این تمنّا ، چه تَری چه لَن تَرانی

👈اما این کجا و مقامِ علی (ع) کجا ، که این بیت ، زبانِ حالِ ایشان است :

🌋 چو رَسی به طورِ سینا ، اَرِنی بگوی و بُگذر
😘 به کسی که دیده رویش ، چه جوابِ لَن تَرانی

☀️یعنی : موسی ، از شهودِ جمال محبوب محروم بوده و لذا درخواست دیدار می کند ، اما به او پاسخ می دهند که ( لَن تَرانی )، ولی علی (ع) ، می فرماید :

من خدائی را که نبینم نمی پرستم . ببین تفاوتِ رَه از کجاست تا به کجا.😳

(( برگرفته از دروسِ عرفانِ اهل بیت (ع) توسط سید رضا نوعی ، متخلص به حکیم ))