پیام شیعه | Shia

مرحوم دکتر علی شریعتی می گوید :

رسول خدا سپس گفت : اين درهايی را كه به مسجد باز می‌شوند بنگريد و بجز دَرِ خانه ی ابوبكر، همه را ببنديد.

📚(( کتاب اسلام شناسی ، ص 436 ، دروس دانشگاه مشهد ))

بررسی اجمالی بعمل آمده از منابع معتبر اهل سنت ، حاکیست که حدیثِ فوق را که مرحوم دکتر شریعتی در دروسِ اسلام شناسی دانشگاه مشهد به آن استناد نموده ، جعلی است و این فضیلت ، اختصاص به امیرالمومنین (ع) دارد نه جنابِ ابوبکر .

🔴ابن ابی الحدیدِ مُعتزلی ، که بزرگترین شارحِ نهج البلاغه و سنی مذهب( شافعی ) می باشد ، از حقیقتِ مزبور اینگونه پرده برداشته و می گوید :

💥طرفدارانِ ابوبکر ، با مشاهده ی فضائل علی (ع) ، معادلِ آن فضائل را با احادیثِ جعلی به خلیفه ی اول نسبت دادند . که از جمله ی آن احادیثِ جعلی ، حدیثِ فوق می باشد .

📚(( شرح نهج البلاغه  ابن ابی الحدید ، ج 11 ص 48 ))

👈برای مشاهده ی سند ،اینجا  کلیک  نمائید .👉

حدیثِ سَدُّ الاَبواب ، به معنای مَسدود کردن درها، به واقعه‌ای اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام (ص) به فرمان خدا دستور داد ، جز دربِ خانه ی  علی (ع )  ، دربِ همه ی خانه‌هایی که به مسجد النبی (ص) باز می‌شدند ، مَسدود شوند.  این واقعه به صورت مُ تواتر در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده و جزء فضائلِ علی(ع) به شمار می‌آید ، که ذیلاً به سه منبعِ معتبرِ اهل سنت اشاره می نمائیم :

حاکم نیشابوری که از بزرگترین محدثانِ اهل سنت می باشد ، از قول زید بن ارقم نقل کرده :

رسول اکرم (ص) فرمودند : 👈 بجز دربِ خانه ی علی ( ع ) درب های ورودی منازلِ اصحاب به مسجدالنبی (ص) ، مسدود شوند .👉 ایشان سپس در پاسخ به اعتراض کنندگان فرمودند : به خدا قسم ، این کار را نه از جانب خود ، بلکه به دستور خدا انجام دادم .

حاکم نیشابوری در پایان ، تصریح می کند که این حدیث صحیح است .

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 135))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک نمائید .👉

 نسائی که یکی از صحاحِ سِتّه  ( کتابِ السنن ) ، متعلق به اوست ،حدیثِ فوق را در مورد علی (ع) آورده و محقق کتابِ مزبور ( الدّانی بن منیر آل زهوی ) نیز در ذیلِ حدیث ، به صحیح بودن و تواتر آن تصریح نموده است .

📚(( خصائص نسائی حدیث 38 ص 72-73))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک نمائید .👉

حافظ نورالدین هیثمی که از بزرگترین محدثان و عالم رجالی اهل سنت است نیز از قول عبدالله بن عمر ( فرزند خلیفه ی دوم ) روایت کرده که ایشان می گوید :
یکی از سه فضیلتِ اختصاصی علی (ع) این بود که : بجز دربِ خانه ی ایشان ، درب های منازلِ اصحاب به مسجدالنبی (ص) ، به دستور پیامبر (ص ) مسدود گردید.

📚(( مجمع الزّوائد ، ج 9 ص 111 حدیث 14698))

👈برای مشاهده ی سند ،اینجا کلیک نمائید .👉
 
نتیجه آنکه :

دکتر شریعتی حتی اگر بنا داشت ، دروسِ اسلام شناسی خود را صرفاً بر اساسِ منابع اهل سنت ، بَنا نهد . در این صورت نیز می بایست به  منابع معتبر و احادیثِ صحیحِ آنها استناد می نمود ، نه احادیث جعلی ؟!  و عجیب آنکه ، نام این حقایقِ وارونه را اسلام شناسی نهاده و خودش را نیز شیعه ی علوی می داند .؟!


دروسِ نقدِ روشنفکرانِ معاصر ، سید رضا نوعی (حکیم )

برای مطالعه مقاله نقدی بر اندیشه پروتستانیسم اسلامی دکتر شریعتی ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔴غصبِ فدک ، بهانه ای برای غصبِ خلافت ⁉️

ابن ابي الحديد شافعی معتزلی (شارحِ نهج البلاغه ) می گوید :  

⚡️از استادم «على بن الفارقى» پرسیدم  :

❓« آيا فاطمه (س) در ادعاى خود ( در مورد فدک ) راستگو بود ؟ »
 
⚡️ایشان گفت: « بلى ! »

❓گفتم: « آيا خليفه مى ‏دانست او زنى راستگو  است ؟ »

⚡️گفت: « آری ! »

❓گفتم: « پس چرا خليفه حقّ مُسَلَّمِ او را در اختيارش نگذاشت ؟ »

⚡️علی بن الفارقی لبخندى زد و گفت :

اگر ( ابوبکر ) سخنِ  فاطمه (س) را مى‏پذيرفت ،فردا از اين موقعيت به نفعِ  على (ع) ، استفاده مى‏ كرد و مُدَّعی می شد که :

👈 "خلافت ، حقِّ شوهرم على (ع)  است " 👉

💥ابوبکر نیز ناچار بود ، خلافت را به على (ع ) واگذار كند، زيرا  از قبل صداقتِ فاطمه (س) را تأیید کرده .

👈بنابر این ،ابوبکر بخاطر آنکه ، راهِ اين مُطالبه بسته شود ،ایشان را از حقِّ مُسَلَّمش (فدک ) محروم  ساخت ‏!

✔️ابن ابي الحديد در آخر اضافه مي كند:

👈«اين سخنی صحيح و مطابقِ با واقع است ! »👉

📚(( شرح نهج البلاغه ج 16، ص 284 )) . ( تصویر فوق 👆)

زبانِ حالِ اولین مدافعِ ولایت ، حضرتِ صدیقه ی کُبری (س) به آقا امیرالمؤمنین (ع) :

شرمنده ام، حمایتِ من بی نتیجه ماند
دستم شکست و بند ز دستِ تو  وا نشد

🔴اگر پیامبر(ص) زنده بود ، قاتل محسن را اعدام می کرد

تعجب نکنید ، این را ابن ابی الحدید شافعی معتزلی روایت کرده

شرح ماجرا :

ابن ابی الحدید نقل می کند :

برای استاد خود ، شیخ ابی نقیب ، نقل نمودم که وقتی خبر به رسول الله دادند که هبار بن اسود با نیزه به هودجِ زینب ( دختر رسول الله ) حمله نمود و زینب از ترس ،فرزندش را سقط کرد و رسول الله (ص) به همین دلیل ، خون او را مُباح نمود .

ابی نقیب گفت : " لو کان رسول الله حیا لاباح دم من روع فاطمه حتی القت ذا بطنها "

یعنی : اگر رسول الله(ص) زنده بود ،حتماً مُباح می کرد خونِ کسی را که فاطمه را ترسانید تا بچه اش سقط شد.

📚(( شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 14 ص 193)) ( عکس فوق))

🔴در سایر منابع اهل سنت نیز به سقط محسن تصریح شده ، از جمله :

🔘قال ابن حجر العسقلاني: إنّ عمر رفس فاطمة حتّي أسقطت بمحسن.

یعنی : عُمَر با لگد به فاطمه (س) زد که منجر به سقط محسن شد .

📚(لسان الميزان:1/268.)

🔘صلاح الدین صفدی می نویسد :

 إنّ عمر ضرب بطن فاطمة يوم البيعة حتّي ألقت المحسن من بطنها.

 عُمَر در روز بیعت ، ضربه ای به پهلوی فاطمه (س) زد که منجر به سقط محسن گردید .

📚(الوافي بالوفيات: 5/347.)

🔘الشهرستاني: عن الجاحظ إنّ عمر ضرب بطن فاطمة عليها السلام يوم البيعة حتّي ألقت الجنين من بطنها وكان عمر يصيح: إحرقوا دارها بمن فيها، وماكان في الدار غير عليّ وفاطمة والحسن والحسين وزينب(عليهم السلام).

شهرستانی از جاحظ روایت کرده که گفت :

عُمَر در روز بیعت ، ضربه ای به پهلوی فاطمه علیها السلام زد که منجر به سقط جنینِ ایشان شد ، عُمَر فریاد می زد ، که این خانه را با هر کس که داخل آن است به آتش به کشید ، حال آنکه در این خانه به جز علی و فاطمه و حسن و حسین و زینب ( علیهم السلام) کسی دیگر حضور نداشت .

📚((الملل والنحل: 1/57. طبعة بيروت، دار المعرفة.))

🔴 اکنون قضاوت منصفانه با شما

(( ایمانِ ابوطالب (ع) از نظر شیعه و اهل سنت ))

روز 26 رجب المرجّب ، سالروزِ ارتحالِ سَيّدِ بَطحاء  و آخرین حجّت در دورانِ فِترَت ، حضرتِ ابو طالب علیه السلام می باشد.
ایمانِ ابوطالب و نیز مُوَحّد بودنِ همه ی آباء و اجدادِ انبیاء (ع ) و ائمه ی اطهار ( ع ) ، جزوِ مُسَلَّماتِ مذهبِ تَشَیُّع می باشد لیکن بنی اُمیه و بَنی عباس و اخیراً ، ناصبیان و  وهابیان با تأسی به پیشوای خود ( ابن تیمیه ) ، مَذبوحانه سعی داشته تا با مطرح نمودنِ شِرک و اسلام نیاوردنِ ابوطالب ، اذهانِ مسلمان را مُشَوَّه نموده و القاء شُبهه نمایند .
اغلبِ عُلَمای اهلِ سُنت ، همانند شیعه به ایمانِ ابوطالب ، اذعان و اعتراف نموده انده لذا برای روشن شدن موضوع ،ذیلاً  یک روایت از طریق شیعه در مورد ایمانِ ابوطالب ( ع )، آورده و سپس  اشاره ای به نظریه ی علمای اهل سنت می نمائیم :
- حضرت عبدالعظیم حسنی به محضر حضرت علی بن موسی الرضا ( ع ) نامه نوشت و در مورد ایمان ابوطالب سؤال نمود .
آن حضرت در پاسخ مرقوم فرمودند:
( بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم، اَمَّا بَعْدُ فَاِنَّکَ اِنْ شَکَکْتَ فِی اِیمَانِ اَبِی طَالِبٍ کَانَ مَصِیرُکَ اِلَی النَّارِ )
یعنی : ( اگر در ایمانِ ابوطالب شک و تردید داشته باشی،قطعاً بازگشتِ تو به سوی آتش خواهد بود ) .

📚( بحار، ج۳۵، ص۱۱۰ و الغدیر، ج۷، ص357 )
- ابن ابی الحدید که از علمای اهل سنت (معتزلی) و از بزرگترین شارحانِ نهج البلاغه می باشد ، در مورد شخصیت و ایمانِ ابوطالب ( ع ) می گوید :
(( اِنَّ الاِسلام لَولا اَبوطالبَ لَم یَکن شَیئاً مَذکوراً ))
 یعنی : ( اگر ابوطالب نمی بود ، از اسلام نیز هیچ خبری نبود ) . 
همچنین ابن ابی الحدید در ادامه می گوید :
اشعارِ فصیح و عالیةُ المَضامینِ ابوطالب ، از جمله ادله ی مهم و غیر قابلِ انکار ، مبنی بر اعتقاد ایشان به توحید و نیز نبوتِ پیامبرِ اکرم ( ص ) می باشد که از همه صریح‌تر ، این بیت باشد :
(( یا شاهِدَ اللّه عَلَیَّ فَاشْهَد إنّی عَلی دِین النَّبی أحمَدٌ ))
یعنی : ( خدایا شاهد باش که من بر دین پیامبر یعنی احمد می‌باشم )

📚(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 1، ص 142و ج 14 ص 78)
برگرفته از دروسِ تاریخ تحلیلی اسلام توسط سید رضا نوعی ( حکیم )