پیام شیعه | Shia

((اولین نماز گُزار و نخستین مسلمان ))

در بیست و هفتمِ رجب ، پیامبر ( ص ) به رسالت مبعوث گردید و در روز 28 رجب ، حضرت امیرالمؤمنین ( ع ) ،اولین مَردی بود که با آن حضرت نماز اقامه فرمود و همچنین از زنان ،حضرتِ خدیجه (س) ، اولین شخصیتی می باشد که به پیامبر (ص) ایمان آورده و با ایشان نماز گُزارده است .
موارد فوق ، جزو مُسَلَّماتِ مذهبِ تشیع است ، لیکن در این خصوص مُستنداتی در منابعِ معتبرِ  اهلِ سُنَّت وجود دارد که ذیلاً به ذکرِ چند نمونه از آن اکتفاء می نمائیم :
- هیچ کس در ایمان بر علی (ع) سبقت نگرفته :
عن ابن عباس قال : فرض الله الاستغفار لعلی فی القرآن على كل مسلم قال : و هو قوله : یقولون : «رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلاِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالاْیمَانِ» و هو السّابق .
ترجمه : ابن عباس می گوید : خدا استغفار را  برای علی ( ع ) در قران بر هر مسلمانی واجب نموده  و  آن (در آیه 10 سوره مبارکه حشر )می باشد که می فرماید: (پروردگارا ! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند، بیامرز) و منظور از سبقت گیرنده در ایمان ، علی است .
📚(شرح نهج البلاغة، ج 3 ص 256 وج 13  ص 224 خطبه 238 ) ( شواهد التنزیل ج : 2ص :336 )
- علی (ع) اولین نمازگزار :
 انس بن مالك مى گويد : «بُعث رسول الله( ص) یوم الإثنین و صلّى علیٌّ یوم الثلثاء»
ترجمه : رسول خدا( ص) روز دوشنبه مبعوث شد و على ( ع ) روز سه شنبه نماز خواند.
📚(سنن ترمذى ج 2، ص 214حدیث 3728) ،( المستدرک على الصحیحین، ج 3، ص 112 حدیث 4587)
- اولین زن و مرد مسلمان :
(کانَ اَوَّلَ مَن اَسلَمَ خَدیجَه مِنَ النِّساء و عَلِیَّ بنَ اَبِیطالب مِنَ الرِّجال ) .
یعنی : خدیجه ( س ) ، اولین زن و علی ( ع ) ، نخستین مَردی بودند که اسلام آوردند .
📚(الصحیح من السیرة، ج 1 ص .251 و احقاق الحق ج 15 ص 346 )
تبصره :
اولین ایمان آورنده و نمازگزار بودنِ علی ( ع ) ، بدان معنی نیست که ایشان قبل از آن ، مُوَحِّد و نمازگزار نبوده ، بلکه به اعتقاد همه ی فِرَقِ اسلام ( اعم از شیعه و سنی ) ، امیرالمومنین ( ع ) و پیامبر ( ص ) ، قبل از بعثت نیز به آئین ابراهیمی مُؤمِن و مُوَحِّد بوده اند .
بعنوان نمونه ،ابن حجر عسقلانی ، علیرغمِ تعصبِ شدیدی که دارد،از ابن سعد حسن بن زید ، روایت کرده که :
(( علیً لَم یَعبُدِ الاَوثانَ قَطٌّ و من ثَمَّ یُقالَ فِیهِ کَرَّمَ اللّه وَجهَهُ ))
(یعنی علی هرگز بُت پرست نبوده است و به همین جهت به او « کَرَّمَ اللّه وَجهَهُ » گفته میشود )
📚 (الصواعق المحرقه ص 64و 118) ( و در الغدیر ج 3 ص 238 )
برگرفته از دروسِ تاریخ تحلیلی اسلام توسط سید رضا نوعی ( حکیم )

(( ایمانِ ابوطالب (ع) از نظر شیعه و اهل سنت ))

روز 26 رجب المرجّب ، سالروزِ ارتحالِ سَيّدِ بَطحاء  و آخرین حجّت در دورانِ فِترَت ، حضرتِ ابو طالب علیه السلام می باشد.
ایمانِ ابوطالب و نیز مُوَحّد بودنِ همه ی آباء و اجدادِ انبیاء (ع ) و ائمه ی اطهار ( ع ) ، جزوِ مُسَلَّماتِ مذهبِ تَشَیُّع می باشد لیکن بنی اُمیه و بَنی عباس و اخیراً ، ناصبیان و  وهابیان با تأسی به پیشوای خود ( ابن تیمیه ) ، مَذبوحانه سعی داشته تا با مطرح نمودنِ شِرک و اسلام نیاوردنِ ابوطالب ، اذهانِ مسلمان را مُشَوَّه نموده و القاء شُبهه نمایند .
اغلبِ عُلَمای اهلِ سُنت ، همانند شیعه به ایمانِ ابوطالب ، اذعان و اعتراف نموده انده لذا برای روشن شدن موضوع ،ذیلاً  یک روایت از طریق شیعه در مورد ایمانِ ابوطالب ( ع )، آورده و سپس  اشاره ای به نظریه ی علمای اهل سنت می نمائیم :
- حضرت عبدالعظیم حسنی به محضر حضرت علی بن موسی الرضا ( ع ) نامه نوشت و در مورد ایمان ابوطالب سؤال نمود .
آن حضرت در پاسخ مرقوم فرمودند:
( بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم، اَمَّا بَعْدُ فَاِنَّکَ اِنْ شَکَکْتَ فِی اِیمَانِ اَبِی طَالِبٍ کَانَ مَصِیرُکَ اِلَی النَّارِ )
یعنی : ( اگر در ایمانِ ابوطالب شک و تردید داشته باشی،قطعاً بازگشتِ تو به سوی آتش خواهد بود ) .
📚( بحار، ج۳۵، ص۱۱۰ و الغدیر، ج۷، ص357 )
- ابن ابی الحدید که از علمای اهل سنت (معتزلی) و از بزرگترین شارحانِ نهج البلاغه می باشد ، در مورد شخصیت و ایمانِ ابوطالب ( ع ) می گوید :
(( اِنَّ الاِسلام لَولا اَبوطالبَ لَم یَکن شَیئاً مَذکوراً ))
 یعنی : ( اگر ابوطالب نمی بود ، از اسلام نیز هیچ خبری نبود ) . 
همچنین ابن ابی الحدید در ادامه می گوید :
اشعارِ فصیح و عالیةُ المَضامینِ ابوطالب ، از جمله ادله ی مهم و غیر قابلِ انکار ، مبنی بر اعتقاد ایشان به توحید و نیز نبوتِ پیامبرِ اکرم ( ص ) می باشد که از همه صریح‌تر ، این بیت باشد :
(( یا شاهِدَ اللّه عَلَیَّ فَاشْهَد إنّی عَلی دِین النَّبی أحمَدٌ ))
یعنی : ( خدایا شاهد باش که من بر دین پیامبر یعنی احمد می‌باشم )
📚(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 1، ص 142و ج 14 ص 78)
برگرفته از دروسِ تاریخ تحلیلی اسلام توسط سید رضا نوعی ( حکیم )