پیام شیعه | Shia

🕯 (( غزل_ناب ))  🦋

تو را به خاطرِ من ، یا مرا  به خاطرِ تو ؟
خدا برای چه آورد بر زمین ما  را

من آن خلیلِ به آتش نشسته ام که خدا
دریغ کرده از او ، رنگ و بوی گُلها را

( تَبَر به دوش به دنبالِ خویش می گردم )
که بشکنم مگر این لاتِ  بی سر و پا را

ز نارِ کُفرِ تو مؤمن شدم ، نمی خواهم
صفای مسجد و  آرامشِ کلیسا را

******* 

تار و پودِ هستیم بر باد رفت اما نرفت
عاشقی ها  از دلم ، دیوانگی ها  از سرم

شمعِ  لرزان نیستم تا مانَد از من اشکِ  سرد
آتشی جاوید باشد در دلِ خاکسترم

سرکشی آموخت بخت از یار ، یا  آموخت یار
شیوه ی بازیگری از طــالعِ  بازیگرم ؟

خاطرم را اُلفتی با اهلِ عالم  هیچ  نیست  
کز جهانی دیگرند و از جهانی دیگرم

********** 

(( توبه از شراب ))

*****

توبه نتوان کرد از مِی تا شرابِ ناب هست
از تيمم دست بايد شُست ،هر جا آب هست

صحبتِ عُشّاق را تيغِ زبان در کار نيست
شمع را خاموش بايد کرد تا مهتاب هست

ديده ی خفاش طبعان ، محرمِ اين راز نيست
در دلِ هر ذره ای ، خورشيدِ عالمتاب هست

خواب آسايش نباشد خاطر آگاه را
تا فقیرِ بینوا  را ديده ی بی خواب هست

************

عقل را ديوانه می دانيم ما
عشق را فرزانه می دانيم ما

دست و تيغِ عالَمِ خونريز را
شيشه و پيمانه می دانيم ما

استقامت را درين وحشت سرا
لغزشِ مستانه می دانيم ما

گوشه ای کز خود کند ما را خلاص
گوشه ی ميخانه می دانيم ما

در قمارِ عشق ، جان را باختن
بازی طفلانه می دانيم ما

قانع از دنيا به رنگ و بو شدن
سخت نامردانه می دانيم ما

ديده ی قربانيان حيرتيم
خواب را افسانه می دانيم ما

از دو عالم گر چه بيرون رفته ايم
خويش  را  در خانه  می دانيم ما

********

غزل ناب

تا چاره داشتم ز خدایم خبر نبود

بی چارگی به سوی خدا می برد مرا

  ****