پیام شیعه | Shia

🌺🚩(( شرحِ فرازی از دعای عرفه ی اباعبدالله الحسین ))🚩🌺

((عَمِيتْ عَينٌ لا تَراكَ علَيها رَقيبا ))

⚡️متأسفانه این فراز از دعای عرفه ، غالبا بصورتِ نادرست ، اینطور ترجمه شده که :

👈 ((خداوندا : كور باد چشمى كه تو را بر خود ناظر و نگهبان نبيند )).

✍🏼 حال آنکه این جمله ، نفرين نيست ، تا آنکه كسي در ترجمه‌ی آن بگويد:

😔🔥: (خدایا : کور باد چشمی كه تو را نبیند .)

🌹بلكه جمله‌ی اِخباری است و لذا در ترجمه‌ ی آن بايد گفت:

🕊(( خداوندا : ديده‌ای كه تو را ، هم اکنون نمی بيند ، كور است. ))😵

✅ تبصره :

عارف ، کسی است که جلوه ی معشوق را در جهانِ پیرامونی ( آفاق ) و عالَمِ درونِ خویش ، مشاهده نماید و کسی که اینچنین نیست ، از بینائی ، مَحروم و دیده ی باطنش ، کور می باشد .

🔰ومَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا (72 اسراء)

 عارف بالله ، مُدام غرقِ مشاهده ی جمالِ دلآرای معشوقِ خویش و جلوه های اوست .

💃با صد هزار جلوه برون آمدی که من
👁با صد هزار ، دیده تماشا کنم ترا

 ه  🍂****** 🍂

😍دیده را فایده آنست که دلبر بیند          
🔥ور نبیند ، چه بُوَد فایده بینایی را

🖍در روايتي از حضرت رسول (صلي الله عليه وآله و سلم) درباره احسان سؤال شد، فرمودند:

(أن تَعبُدَ اللهَ کَأنَّکَ تَرَاهُ فَإن لم تکُن تراهُ فانَّهُ يَرَاک )

یعنی :مقام ِ احسان آن است که ، به گونه اي خدا را عبادت کني که گويا او را مي بيني! که اگر تو او را نمي بيني، او تو را مي بيند.

🌻دقت بفرمائید ، پیامبر (ص) برای مقام احسان (که بالاترین مرز یقین است ) دو مقام را مشخص می فرمایند :

1- اینکه خدای را طور عبادت کنی که (( کَأنَّ یعنی گویا)) او را می بینی .

2-مرتبه ی پائین تر اینکه ، خدای را طوری عبادت کنی که (باور داشته باشی) او ترا می بیند .

🌿اما مرتبه ی بالا تر از کَأنَّ ، مرتبه ی (أَنَّ یعنی به تحقیق ) است ، این مرتبه بالا ترین مقام یقین است ، همان فرموده ی مولا امیرالمومنین که فرمود  :

((ما کُنتُ أعبُدُ رَبَّاً لَم أرَه؛ من خدايي را که نبينم عبادت نمي کنم  ))

🔸دلی کز معرفت نور و صفا دید                 

به هرچیزی رسید ، اول خدا دید 

  امیرالمومنین علی (ع) می فرماید :

🕌 ما رأیتُ شَیاً الاّ  قد رأَیتُ الله قَبلَهِ  وَ بَعدِهِ وَ مَعَه .

📝 یعنی : (هیچ چیز را ندیم ، مگر اینکه ، جلوه ی خدا را قبل از آن ، بعد از آن و با آن ، مشاهده کردم ) .

🌤در برخی نَقل ها ، تعبیرِ ( وَ فِیهِ) دارد ، یعنی : (در آئینه ی وجودی آن شیء ، خدا را مشاهده کردم ).

  زبانِ حال و مرتبه ی موسی (ع) این است که :

🌋چو رسی به طورِ سینا ، اَرِنی بگوی و مَگذر
🙏که بیارزد این تمنّا ، چه تَری چه لَن تَرانی

👈اما این کجا و مقامِ علی (ع) کجا ، که این بیت ، زبانِ حالِ ایشان است :

🌋 چو رَسی به طورِ سینا ، اَرِنی بگوی و بُگذر
😘 به کسی که دیده رویش ، چه جوابِ لَن تَرانی

☀️یعنی : موسی ، از شهودِ جمال محبوب محروم بوده و لذا درخواست دیدار می کند ، اما به او پاسخ می دهند که ( لَن تَرانی )، ولی علی (ع) ، می فرماید :

من خدائی را که نبینم نمی پرستم . ببین تفاوتِ رَه از کجاست تا به کجا.😳

(( برگرفته از دروسِ عرفانِ اهل بیت (ع) توسط سید رضا نوعی ، متخلص به حکیم ))

(( امان از گیسوی پریشان ))

محتَسِب بَد پوشِشی را دید و خِفتَش را گرفت
گفت : رفتارت کمی تا قسمتی ، هَنجار نیست

جامه هایی را که پوشیدی ، زیادی روشَنند
تازه شانس آورده ای ، پیراهنت گُلدار نیست

 چشمِ ما را دور دیدی ، مویِ خود اَفشانده ای
 روسَری  سَر کردنت هم بی اَدا، اَطوار نیست

 علت این خشکسالی ، بی حجابی های توست
 نَقشِ تغییراتِ جَوّى، اینقدر بسیار نیست

آدم از این شُل حجابی های حَوّا ، ضَربه خورد
میوه ی مَمنوعه خوردن ، جُرمَش این مقدار نیست

کردگار ، ای کاش ، زن ها را کچل می آفرید
تارِ گیسو چون نباشد ، روزِ ما هم  ، تار نیست

مو پریشان با تأسُّف گفت : زُلفَم را من از تَه می زنم
 تا ببینم بعد از این مو، مُشکلی در کار نیست ؟

✅ تبصره :

 مُحتَسِب :مأموری است که وظیفه اش امر به معروف و نهی از منکر می باشد.

 یکی از پیام های عاشورا ، امر به معروف و نهی از منکر است ولی یادمان باشد که نباید در این زمینه نیز افراط  یا تفریط نمود ، بعضی ها هرگونه بلاهای زمینی و آسمانی و مشکلات جامعه را به زلفِ کم حجاب ها ، گِره می زنند ، حال آنکه می بایست با ترویج صحیح فرهنگِ عاشورائی و اخلاقِ زینب (س) ، نسبت به تبیینِ این حقیقت که : (( حجاب ، مَصونیت است نه محدودیت )) اقدام نمائیم

 (( برگرفته از دروس ترویج معارف عاشورائی ، سید رضا نوعی ، متخلص به حکیم ))

(( شعرِ طنز ، میوه ی ممنوعه ))

میوه ی ممنوعه چیدن را که حَوّا باب کرد
آدم ، اخراج از بهشتِ  با صَفا را باب کرد

چونکه قابیل از عَقَب ، با بیل زد ، هابیل  را
حمله با یک بیل را ، در کُلِّ دنیا باب کرد

نوح ، نُهصد سال کشتی ساخت ، توی یک کویر
کارِ دور از عقل را این مَردِ دانا ، باب کرد

بارداری بی حضورِ جنس نر را ، در جهان
حضرتِ مریم به لطفِ حق تعالی ، باب کرد

از شروعِ این جهان ، مَرد از پِیِ زن ، می دوید
از پِیِ مردان دویدن را ، زلیخا باب کرد

یازده تا بچه جز یوسف ، فقط  یعقوب ساخت
صنعتِ انبوه سازی را ، چه زیبا ، باب کرد

رَد شدن از نِیل ، بی لِنج و بَلَم ، امکان نداشت
رَد شدن از نِیل را با چوب ، موسی باب کرد

حرفه ی آتش نشانی را هزاران سال پیش
از لَجِ نَمرود ، ابراهیم ، آنجا باب کرد

گوسفندی که به قربانگاهِ اسماعیل رفت
مَبحَثِ ایثار را در حَدِّ اَعلا ، باب کرد

بَس که ، کل کل کرد با موری ، سلیمان نبی
بَحث و کل کل را ، میانِ جانورها باب کرد

کفشِ زن ها ، قَرن ها ، یا گالش و یا گیوه بود
کفش های فانتزی را نیز ، لیلا ،  باب کرد

(( تفسیر آیه 7 آل عمران ))

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ    (آیه 7 آل عمران ) .

ترجمه : اوست خدایی که قرآن را بر تو فرستاد که برخی از آن کتاب آیات محکم است که اصل و مرجع سایر آیات کتاب خداست و برخی دیگر متشابه است، و آنان که در دلشان میل به باطل است از پی متشابه رفته تا به تأویل کردن آن در دین راه شبهه و فتنه‌گری پدید آرند، در صورتی که تأویل آن را فقط خداوند و اهل دانش (راسخان در علم ) می دانند ؛ اینها گویند: ما به همه ی کتاب گرویدیم که همه از جانب پروردگار ما آمده، و به این (دانش) تنها خردمندان آگاهند.

خداوند سبحان در آیه ی فوق ، می فرماید که تأویلِ قرآن را فقط راسخانِ در عِلم می دانند که بنا به نظریه این حقیر ، فرقه ی ناجیه شیعه و نیز برخی از برادارن اهل سنت ، پیامبر(ص ) ، علی (ع) و اهل بیت (ع) ، بعنوانِ مصادیقِ مُنحَصِر به فردِ ( راسخانِ در عِلم ) مطرح می باشند .

دراینجا به دو نمونه از احادیث منقوله از پیامبر اکرم (ص) ، یکی از طریق شیعه و دیگری از طریق منابع معتبر اهل سنت ، اکتفاء می نمائیم .لازم بذکر است  که در این دو حدیث ، علی (ع) نه تنها عالِم به تأویل قرآن ، بلکه بعنوان کسی که بعد از پیامبر(ص) ، برای تبیین تأویل قرآن و معارف عالیه ی آن ، جنگ و جهاد می پردازد ، معرفی گردیده است .

1- پيامبر گرامى (ص) به اميرمؤمنان خطاب نموده  و مى فرمايد:

( فتُقاتِلْ على تأويل القرآن كما قاتلتَ على تنزيله ثمّ تُقْتَلُ شهيداً تُخضَبُ لحيتُك من دم رأسك .)

تو بر تأويلِ قرآن (با ناكثين، قاسطين، مارقين) نَبَرد مى كنى، همچنان كه در كنارِ من در راستای تنزيلِ آن جهاد کردی ، آنگاه مَحاسنِ تو با خونِ سَرَت خَضاب مى گردد.

( بحار الأنوار:40ج/ص1)

2-عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ ، فَانْقَطَعَتْ نَعْلُهُ فَتَخَلَّفَ عَلِيٌّ يَخْصِفُهَا ، فَمَشَى قَلِيلا ، ثُمَّ قَالَ : إِنَّ مِنْكُمْ مَنْ يُقَاتِلُ عَلَى تَأْوِيلِ الْقُرْآنِ كَمَا قَاتَلْتُ عَلَى تَنْزِيلِهِ ، فَاسْتَشْرَفَ لَهَا الْقَوْمُ ، وَفِيهِمْ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا ، قَالَ أَبُو بَكْرٍ : أَنَا هُوَ ، قَالَ : " لا " , قَالَ عُمَرُ : أَنَا هُوَ ، قَالَ :" لا "، وَلَكِنْ خَاصِفُ النَّعْلِ ، يَعْنِي عَلِيًّا ، فَأَتَيْنَاهُ فَبَشَّرْنَاهُ ، فَلَمْ يَرْفَعْ بِهِ رَأْسَهُ كَأَنَّهُ قَدْ كَانَ سَمِعَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ. هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ عَلَى شَرْطِ الشَّيْخَيْنِ ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ . 

یكی از شما بر تأویل قرآن می‌جنگد، همان گونه‌ای كه من بر تنزیل قرآن جنگیدم. ابوبكر گفت: منم؟ حضرت فرمود: خیر. عمر گفت: منم؟ حضرت فرمود: خیر، آن كسی است كه كفشش را مشغول پینه‌زدن است. علی هم مشغول پینه‌دوزی كفشش بود است. این حدیث طبق شرط شیخین صحیح است لیکن آنها این حدیث را نیاورده اند .

(( المستدرك علی الصحیحین للحاكم النیشابوری، ج3،  كِتَابُ مَعْرِفَةِ الصَّحَابَةِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ  وَمِنِ مَنَاقِبِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ ابیطالب  ص110، 128،  122 ، حدیث 4560))

من ، از اَزَل به مِهر علی ، خو گرفته ام

درسِ خداشناسی و نیرو  گرفته ام

از مُرشدِ طریقتِ خود ، شاهِ لافَتی

خوی محبت از کَرَم او گرفته ام

تفسیرِ مُحکمات ، چو تأویلِ مَشتَبَه

من از جمالِ یارِ نکو رو گرفته ام

با کشتی شکسته ز گرداب ، یا علی

در ساحلِ نجات تو پهلو گرفته ام

 (( برگرفته از دورس تفسیر ولائی آیات قرآن توسط سید رضا نوعی ، متخلص به حکیم ))

🕌 (( فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلاً )) 🔥

 🙏(( اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ صَبْراً جَمِيلًا وَ فَرَجاً قَرِيباً وَ قَوْلًا صَادِقاً وَ أَجْراً عَظِيماً ))

🌺صبرِ جَمیلِ زینب ، صبری است بی نهایت
😘«گر نکته‌دان عشقی، بشنو تو این حکایت»

👑رأسِ پدر رقیّه، بر کف گرفت و گفتا :
🍁«با یارِ دل‌نوازم، شُکری است با شکایت»

⛺️در این خرابه‌ی شوم، دادند منزلِ ما
👣«گویا ولی‌شناسان، رفتند از این ولایت»

🌚شهری است پُر تلاطم، شب تیره، خَصم غَدّار
🌙«از گوشه‌ای برون آی، ای کوکبِ هدایت!»

🐪همراهِ ما اسیران، جانا ، اگر بیائی
🗡«سَرها بُریده بینی، بی‌جُرم و بی‌جنایت»

😔از دوره‌ی اسارت، پُرسی ز من ، چه‌ گویم ؟
🌋«کش صد هزار منزل، بیش است در بِدایت»

🌄ما را به کوخ منزل ، دادی ، یزید را کاخ🏛
❣️«جانا  روا نباشد، خون‌ریز را حمایت»

🏇جان پدر، به همراه، این جسم خسته را بَر
🍁«جور از حبیب خوش‌تر ، کز مدّعی رعایت»

😔جان پدر ، به جانت ، کز عُمرِ خویش سِیرم
🌧«یک ساعتم بگُنجان، در سایه‌ی عنایت»

🔥در راه کوفه و شام ، با ما چِه ها نکردند
... «زنهار از این بیابان ، وین راهِ بی‌نهایت »

✅ اگر زینب نبود, عاقبت حادثه عاشورا چه می شد؟ این حادثه چگونه به حماسه مبدل می گشت؟ آیا در فرایند داستان کربلا ، از نیم روز عاشورا به بعد, صدایی رساتر از صدای زینب ( س ) و فریادی افشاگرانه تر از فریاد او  بود ...  

✍🏼 اعتراف دشمن :

🗞عمروبن سعدالاشراق, والی مدینه در زمان حکومت یزید, پس از بازگشت کاروان اُسرا به مدینه ، به یزید چنین نوشت:

 📝«همانا که وجودِ زینب (س) در میانِ مردم مدینه ، اذهان را می آشوبد. او زنی سخنور و عاقل و خردمند است و عزم کرده تا با هوادارانش انتقامِ خونِ حسین (ع) را بگیرد».

🐪...کربلا در نینوا ، می ماند ، اگر زینب نبود 🕌